Verjaardag en Madurai

Dagdag!

Hier een bericht vanuit Madurai, een plaats zo'n 350 km ten zuid-westen van Pondicherry.

Allereerst iedereen ontzettend bedankt voor alle lieve reacties vanwege mijn verjaardag; echt superleuk om te merken dat er veel mensen zijn die even aan je denken! Het maakte mijn verjaardag hier helemaal goed!

Afgelopen weekend zijn mijn moeder en Geo aangekomen in India. Vrijdagnacht landden ze in Chennai en kwamen zaterdag in de loop van de middag naar het guesthouse. Zaterdagochtend was ik zelf al om 5 uur 's ochtends opgestaan om de viering van de 41e verjaardag van Auroville mee te maken. Dit gebeurde in het Amfitheater wat het middelpunt is van Auroville. Hier werd in volstrekte stilte een vuur ontstoken dat brandde tot zonsopgang. Hierna hoorde je wat muziek en werden er bloemen gestrooid door kinderen. Leuk om een keertje meegemaakt te hebben maar spectaculair was anders.

Om 3 uur 's middags bleken m'n ouders al in het guesthouse te zijn en ben ik vanuit het zwembad naar huis gesneld. Nadat ze hun spullen hadden uitgepakt heb ik ze een beetje door de buurt rondgeleid.

Zondag zijn we Pondi gaan bezoeken; de Ashram, de Ganesha tempel, het strand en de kathedraal. Verder gewinkeld en heerlijk gelunchd. Maandag zijn we naar Auroville gegaan. Het informatiecentrum doorgespit en door de tuinen gelopen rond de Matrimandir, het meditatiecentrum van Auroville dat eruit ziet als een soort UFO. Weer wat heerlijke vitamientjes gegeten bij het restaurant en verder hebben we lekker rustig aan gedaan.

En dinsdag was het dan zover; mijn verjaardag! In Pondi hadden we een taart besteld wat de mooiste taart bleek te zijn die ik ooit op mijn verjaardag heb gehad! Ernstig zoet maar wel een echte verjaardagstaart! Ook kreeg ik een aantal cadeautjes, echt jarig dus...

In de loop van de ochtend zijn we naar Baby Sarah's Home gegaan om daar te trakteren en natuurlijk mijn ouders te laten zien waar ik stage loop. Ook daar wisten ze dat ik jarig was en kreeg ik een prachtige kaart en een zelfgemaakt cadeau. Ook hebben de kids voor me gezongen; echt heel erg leuk! Het trakteren was ook grappig; ze mochten twee snoepjes pakken maar uiteraard begrijpt niet elk kind met een mentale beperking dat even goed. Sommigen graaiden een hele hand vol uit de zak en gaven het maar met moeite terug! Haha... Blij waren ze wel. M'n ouders waren aardig onder de indruk van het weeshuis en we zijn dan ook een flinke tijd gebleven. In de loop van de middag zijn we toch vertrokken en hebben ons door de riksja laten afzetten bij de Botanische Tuinen in Pondi. Helaas waren deze niet zo heel erg bijzonder. Wel stonden er een aantal bijzondere bomen, waarvan er in een echt gi-gan-ti-sche vleermuizen zaten! Ik denk dat ze wel een spanwijdte hadden van een meter! Gelukkig bleven ze hoog in de boom hangen en rondvliegen en niet bij ons in de buurt.... Jakkes.

Gisterochtend hebben we om 8 uur een taxi gepakt naar het treinstation in Villupuram, ongeveer 40 kilometer vanaf Pondicherry. Daar vertrok onze trein naar Madurai. We zaten 2e klasse met airconditioning, maar het was even spannend in wat voor trein we terecht zouden komen. Gelukkig viel dit alles mee en was het eigenlijk behoorlijk comfortabel! Na ruim 6 uur in de trein kwamen we aan in Madurai en hebben we een hotel gezocht.'s Avonds een rondje gelopen door de stad en ergens wat gegeten. En de eerste ratten zien lopen! Madurai is ook weer een grote stad met veel smerigheid op bepaalde plaatsen. Gisteravond liepen de ratten zonder enige schuwheid langs de stoepranden!! Blegh...
Ook de mensen hier in Madurai zijn iets vervelender; ze zijn hier meer toeristen gewend (ook veel Indiase toeristen) en zijn erg gericht op verkopen. Een duidelijke nee is lang niet altijd genoeg om ze weg te jagen. Maar misschien komt het ook doordat we nu met 3 witte koppen rondlopen die natuurlijk wel opvallen. Er lopen ook veel meer bedelaars rond dan in Pondicherry. Erg vervelend om te zien; kleine kindjes en oude mensen die lichamelijk misvormd zijn... Als je het tot je door laat dringen wat voor leven deze mensen moeten hebben is het zwaar triest, maar toch kun je er niets aan doen. Af en toe vraagt dit om een portie zelfbeheersing om gewoon door te lopen en ze niets te geven, je kunt immers niet bezig blijven.

Vandaag zijn we rustig opgestaan en vervolgens naar de Sri Meenakshi tempel gelopen. Dit tempelcomplex is langzaamaan opgebouwd vanaf de 7e eeuw. Het is een ommuurd complex met vier toegangstorens, waarbinnen zich verschillende tempels en heiligdommen bevinden. Er komen tegenwoordig zoveel bezoekers naar deze tempel dat helaas de meest heilige tempels enkel voor Hindoes toegangelijk zijn, maar toch is het hele complex zeer indrukwekkend. Natuurlijk hadden wij de pech dat de tempel momenteel wordt gerenoveerd. Eens in de 12 jaar wordt alles, maar dan ook alles (en dat is heel veel) opnieuw geschilderd, waarna er een groot festival plaatsvindt in Madurai. Deze schilderwerkzaamheden houden in dat alle torens van buiten, en veel beelden binnen volledig in de stijgers staan waardoor je er dus weinig van kunt zien. Helaas helaas, maar waarschijnlijk kom ik nog wel een keer in Madurai om de gerenoveerde tempel te bekijken...
Hierna hebben we nog de groentemarkt bekeken en de markt waar zo'n 200 kleermakers zitten die binnen een uur vrijwel alle kleding kunnen (na)maken die je maar wilt! Het was er wel erg druk dus we hebben het niet gedaan, maar zeker bijzonder om te zien!

Net hebben we lekker geluncht en ik zit nu in het hotel op de computer. Vanavond gaan we nog een beetje rondlopen en morgenochtend pakken we een bus richting het Periyar Wildlife Sanctuary. Dit grote natuurpark is de leefplaats van veel verschillende soorten dieren en er zijn verschillende soorten excursies te boeken. Ik ben erg benieuwd!

Ik houd jullie op de hoogte!

Liefs Maartje