Mammalapuram

Hallo allemaal!

Ik heb echt weer een heerlijk weekend gehad! Vrijdagmiddag zijn Raiane en ik op de bus gestapt richting Mammalapuram (Mahabalipuram). Deze rit duurde twee uur en het was eigenlijk voor het eerst dat we wat van de omgeving van Pondicherry zagen. Rijst- en zoutvelden en verder vrijwel geen huizen. Het enige dat ik tot nu toe van India had meegekregen was de drukte en de hoeveelheid mensen op een relatief klein gebied, daardoor was deze leegte ineens best indrukwekkend. Of ik de natuur heel erg mooi vindt weet ik niet, het is zeker niet lelijk; palmbomen, de zee op de achtergrond en veel groen. En veel rotzooi. Het is echt verschrikkelijk zonde dat de Indiers overal hun troep neergooien. Werkelijk overal ligt plastic wat het aanzicht niet ten goede doet. Ertussen lopen koeien, geiten en straathonden te scharrelen en krijgen denk ik vaak plastic binnen. In Pondicherry gaat men vanaf 1 juli het gebruik van plastic zakken, bekertjes etc verbieden, wat hopelijk de eerste stap wordt van een schonere stad.

Rond half vijf vrijdagmiddag waren we na een prima busrit in Mammalapuram. Een riksjadriver pikte ons meteen op langs de weg en bracht ons naar een guesthouse (very good place, you just look!). Vooruit dan maar, we hebben gekeken bij zijn vriend en het zag er inderdaad prima uit. Toch gingen we nog even verder kijken. Via de lonely planet ontdekten we een redelijk mooi hotel met zwembad wat ondanks dat erg goedkoop was. Helaas bleken hier alle kamers al bezet te zijn. Nu hadden we natuurlijk inmiddels onze zinnen gezet op een zwembad dus kwamen we uiteindelijk bij een iets duurder (en luxer) hotel terecht. Hier hebben we een kamer genomen en zijn meteen heerlijk gaan zwemmen. ‘s Avonds hebben we wat winkeltjes bekeken en zijn we heerlijke verse vis gaan eten aan het strand.

De volgende dag zijn we vroeg opgestaan zodat we al om 8 uur bij de eerste tempel waren. Op dat moment waren er nog bijna geen andere toeristen waardoor we rustig alles konden bekijken. Tot de lunch hebben we rondgelopen en alle bezienswaardigheden bekeken die Mammalapuram te bieden heeft (een gigantische beeltenis uitgehakt in een rots, tempels, tempels die in de rotsen zijn verscholen etc). Ook zagen we opens apen! We hadden helemaal niet verwacht hier apen tegen te komen dus we waren helemaal overdonderd. De beestjes zelf niet; ze waren zelfs erg brutaal. Een aap die waarschijnlijk dorst had pikte zo een fles water uit de hand van een vrouw die aan het praten was en daardoor niet op haar fles lette. Ze probeerde hem nog terug te pakken maar dat liet de aap niet toe. Vervolgens zette hij zijn tandjes in de bodem van de fles en begon eruit te drinken! Echt een supergeinig gezicht, vooral toen hij na zijn dorst gelest te hebben nonchalant de fles op de grond gooide… Een goed ingeburgerde aap dus. Mijn toekomst is trouwens nog voorspeld door een papegaai; deze haalde een soort tarotkaart uit een grote stapel die werd gelezen door een man. Deze vertelde dat ik 82 ga worden, een goed leven krijg en op m'n 25 getrouwd ben.... Haha ben erg benieuwd!

Rond lunchtijd waren we denk ik wel zo’n 3 liter zweet verloren en hebben we het rustig aan gedaan. We hadden inmiddels ook alles bekeken en waren erg onder de indruk van deze mooie plaats. Lekker wat gegeten en de rest van de middag weer heerlijk zwemmen. In de zee zijn we maar niet gaan zwemmen, aangezien we te horen kregen dat er dat weekend 6 toeristen waren omgekomen die te dicht bij de rotsen waren gekomen! Vandaar dat we het maar bij het zwembad hebben gehouden. ‘s Avonds hebben we flink geshopt, lekker gegeten en genoten van de biertjes die ze in Mammalapuram op veel plekken verkopen. Ook hebben we weer met verschillende Indiers gepraat die allemaal erg geinteresseerd zijn in hoe het er bij ons thuis aan toe gaat. Aangezien het valentijnsdag was wilden ze met name weten hoe het er nou precies aan toe gaat op het gebied van relaties in het zondige Europa. Heel erg grappig!

Zondagochtend hadden we bijna een groot probleem; we hadden zaterdagavond al al ons geld (cash dan) opgemaakt en de enige ATM die met buitenlandse kaarten werkt was buiten gebruik. Ervanuit gaande dat die zondag wel weer gemaakt zou zijn maakten we ons nog geen zorgen. Totdag zondagochtend de ATM nog steeds buiten gebruik was en we inmiddels niet een roepie meer hadden... Na veel gezeur mochten we bij het hotel extra geld opnemen. Heel even leek het er op dat onze passen daar ook niet werkten en natuurlijk lag mijn creditcard bij het guesthouse in de kluis. Het scheelde dus niet veel of we hadden zonder geld in Mammalapuram gezeten! Gelukkig lukte het uiteindelijk toch en konden we onze rekeningen betalen. Nadat we nog even bij het zwembad hebben gelegen zijn we met de bus nog iets naar het noorden gegaan om de daargelegen crocodile farm te bezoeken. Een mooi park met erg veel verschillende soorten krokodillen en ook een verzameling slangen en schildpadden.

Aan het eind van de middag wilden we een bus terug naar Pondicherry nemen, maar omdat het zondag was reden er minder bussen dan normaal. De bussen die dus wel langskwamen zaten dusdanig bomvol dat ze niet eens stopten! Na een poosje werden we aangesproken door twee jongens wiens vriendinnen ook naar Pondi moesten. Zij hadden een taxi geregeld en vroegen of wij mee wilden zodat we de kosten konden delen. We waren moe en zagen ons al twee uur opgepropt in een bus zitten, dus zijn we op dit aanbod ingegaan. Heerlijk comfortabel hebben we toen gezellig gekletst met Nafisa uit Noord-India. We waren de eerste 'buitenlanders' waar ze ooit mee had gepraat en vond ons erg aardig. Als het goed is gaan we donderdag met haar naar een Hindi-film!

Gisteren en vandaag weer aan het werk geweest. Inmiddels begint mijn taak te lopen; elke ochtend ga ik met een kind apart zitten en ben ik zo'n 2.5 uur bezig allerlei oefeningen te bedenken om hem/haar op zijn/haar kunnen te testen. Ik doe dit met als handleiding een in Chennai ontwikkeld systeem voor het beoordelen van verstandelijk gehandicapte kinderen. De onderdelen waarop ik het kind moet beoordelen zijn onder andere: grote en fijne motoriek, eten, lichamelijke hygiene, aankleden, rekenen, lezen, schrijven etc. Met behulp van allerlei speelgoed probeer ik deze dingen te testen. Het is best een uitdaging wanneer een kind niet zo snel iets begrijpt. In verband met de taalbarriere is het veel uitleggen door midden van gebaren, en niet elk kind begrijpt dat even goed. Ik merk dat ik mijn geduld zwaar op de proef stel maar dat het eigenlijk steeds beter gaat! De meeste kinderen zijn ook erg enthousiast om samen met 'aunty' (ik dus) in een kamer te 'spelen'. Het is leuk om te zien dat deze kindjes vrolijk worden doordat je iets leuks met ze doet.
Wanneer ik klaar ben met het invullen van het beoordelingsschema vult Muthu (het hoofd van de special teachers) de gegevens aan die ik door het taalprobleem niet kan beoordelen. Hierna ga ik van elk kind een rapport schrijven met daarin de bevindingen. Een dergelijk rapport is voor het laatst in 2007 gemaakt en ook nog eens met heel veel fouten erin. Dit ga ik dus eens goed aanpassen en verbeteren, en aanvullen met achtergrondinformatie over het kind zelf.
Na de lunch gaan we dus bezig met de muren buiten. Vrijdag hebben we een start gemaakt met plamuren wat we maandag weer wilden voortzetten. Gisteren was echter de persoon die de sleutel had van de kast waarin de plamuurspullen zaten verdwenen, en vandaag was er een soort protestmars van de kinderen van de school. Dit protest was tegen het gebruik van plastic en de algemene vervuiling van het milieu. Ongeveer een uur hebben we schreeuwend door het plaatsje gelopen wat erg leuk was!

Zometeen ga ik lekker eten bij het visitors centre van Auroville; vitamientjes!!

Tot de volgende keer!